ใบไม้ร่วงหล่นโปรยปรายบนกระดานหมากรุกข้างขวานผุพัง ทว่าไร้ผู้คนเล่นหมากท่ามกลางหมู่ไม้โบราณ ความเจริญรุ่งเรืองนำไปสู่ความเป็นหนึ่งเดียวดั้งเดิม จากนั้นจึงสะท้อนสู่ขุนเขาและทะเลอันกว้างใหญ่
เมื่อเขาลืมตาตื่น จี้หยวนก็กลายเป็นขอทานตาเกือบบอดในวัดบนภูเขาที่ทรุดโทรม เมื่อผู้ใดไร้ซึ่งพละกำลัง ก็จำต้องอาศัยการวางท่าข่มขวัญ ผู้มีฝีมือที่แท้จริงย่อมมีดาบ ส่วนนักต้มตุ๋นมีเพียงลมปาก นี่คือความแตกต่างพื้นฐานที่ตัดสินการอยู่รอดและสถานะในโลกอันน่าสะพรึงกลัวนี้
Comment